Emalia
- Jest to sproszkowane szkło
- Jest mieszaniną minerałów takich jak piasek, kreda, glina oraz boraksu (topnika) z dodatkiem pigmentów.
- Naniesiona na metalowe podłoże i stopione w temperaturze ok. 800–900 °C tworzy szklistą powłokę.
- Emalia jest także techniką artystyczną. Zdobi się nią wyroby metalowe, najczęściej złote srebrne lub miedziane.
- Techniki emalierskie rozpowszechniły się we wczesnym średniowieczu
- W Europie zachodniej rozwijały się głównie między XI a XIV wiekiem, przede wszystkim w ośrodkach nad Mozą i Renem oraz w Limoges.
- Emalia komórkowa – wzór tworzy się na podłożu (blaszce) z przylutowanych drucików/listwek. W efekcie powstają komórki, które wypełnia się różnymi kolorami emalii.
- Emalia żłobkowa – komórki są wycinane w głąb metalu. Następnie wypełniane są emalią.
- Emalia malarska – metal pokrywany jest warstwą nieprzejrzystej emalii i wypalany. Na taki podkład nakładano rysunek inną emalią, często przejrzystą i o różnej grubości. Dzięki temu zabiegowi uzyskany efekt był bardziej malarski.
